Patron & Bedo – Sabır Yok

Hep bir şeyler eksik
Hiç bitmeyen bir yalnızlık
Yenmek tatminim sandım
Sorma ben kendimi kandırmışım.
Sarsıntılar artçı
Kader çok inatçı
Bir çift sözün ağırlığını
Hala Tartamaz bir tartı
Mutluluk bir yemek.
Hayat bitmeyen bi toplantı
Bana bu yemeklerden sadece kırıntılar kaldı.
Her şeyim var sanardım oysa kazandığım zamanlar
Ama çoktan eksilmişti geçmişten yanımda kalanlar.
Her güçlükte cayması
Kor düştüğünde yakmasından
Ruhum delik deşik.
Zor düştüğünde kalkması
Bana aşkı dilettirdi gördüğüm her yıldız kayması
Kalbim surlarla çevrelendi
Hırsızlara kalmadı
Yalnızlığım demirbaşım sebebi ne şansımın
Zamanla soğur yangınım
Bu sanki doğum sancısı
Benzettiler deliye
Hiç sorma Moruk aynısı
Hiç boş yok yorum kaygısız
Kim dost sor sonuç aynı mı?
Issız bi adada elmas gibi parlarım
Ve kankasıyım karanlığın .
Yalnızlığım demirbaşım

Sabır yok kimseye
Çözülmez hayatın
Alınma gücenme
Dayandın bayadır (sabır yok)
Kalbime uzunca dönmeyip susunca
Birde böyle kalınca
Derinden ağladım

Sabır yok hiç kimseye
Sen var gücünle koş
Baktım dönüp dönüp sinsiye
Hiç Tahammülüm yok
Hep Karıncalı ekran
Bak bu gözüm hep kan
Kavuşuruz mutluluğum biz belki bir gün tekrar
Sükuneti sağlasam da
Tükencektim az daha
Hüznüm olmuş falçata
Dürter gelip kalçadan
Siz s*rtükleri sallayanlar
üzüldükçe darmadağın
Tükürdüğünü yaladın
Bak süzüldükçe sayfalar
Bu aşkın adı beladır
Kemik kırar kelamı
Sonsuz mutluluk vadeder
esirgerken selamı
Hep gönül gözüm kapalı
Ya da gördüğünden yaralı
Ömür kömür gibi yandı
sövdüğümden bayadır
Issız bi adada elmas gibi parlarım
Ve kankasıyım karanlığın
Yalnızlığım demirbaşım