Pinhâni – Her Şey Sen Kokuyor

Her şey sen kokuyor
Yıkamadım yastığını
İçim yanıyor
Unutamadım kaçtığını
Bugün çalmaz mı kapım
Neden boş kaldı evim
Bi’ gün geçmez mi kokun
Bi’ gün dolmaz mı yerin

Artık dersim aldım yalnızlıktan
Hamdım, piştim, yandım çoktan
Sen de keşke affetseydin beni

Üstüme yıkıldı hatıralar
Bir tarafım her gün ağlar
Senden vazgeçmem hiç mümkün değil

Her şey sen kokuyor
Bir hafta oldu bile
İçim yanıyor
Gözüm bak doldu yine

Evet ben kaybedenim
Gücüm yok söylemeye
Her şey sen kokuyor
İçim yanıyor
Buralar sen kokuyor
İçim yanıyor

Kaybettim bugünü
Sonu gelmiyor ağlamamın
Her gün yıl dönümü
Seni bu kadar zorlamamın

Yazık pişman olana
Yazık söz söyleyene
Ve ben yaşlı budala
Neden ettim acele

Her şey sen kokuyor
İçim yanıyor
Sözün kaderim
Sesim titriyor
Elimde değil
Aklım gidiyor
Kapandı güneş
Gözüm görmüyor

Ne olduğumu
Ne bildiğimi
Ne yaptığımı
Kimseler sormuyor

Her şey sen kokuyor