Reckol & Cakal – Benimle Gel

Hacım yorulmadım hiç
Yakaladım başarıyı aşkla, darılmadım hiç
Tüm sorununuz paraydı, neden sarılmadınız?
Birbirinizi incitmekten hiç uyutmadınız
Lan! uyutmadınız
Bebeğim derdini söyle, ellerim birden bağlandı
Sensizken her şey yapayalnız ya da anlamsız ya da manasız
Gece uyanıp zirveye gelsem düşmekten korkmam sen itersen
Sana soru sormam sana güvenirsem
Yanımda dur hep yaramı sararsan
Küçük oyunlarımı büyük yakalarsan
Paranoyalarıma kara kalem atarsan
Geri geri dönemedim ya yakalanırsam
Neden eve dönemiyo’n aklın karışık
Kendim yaptım karışım
Dert tasa vede biraz insan barışı
Çözümünü bulamıyo’m mahallede tur atıp ben

Benimle gel, uyanmak zor çünkü
Uzun gecem ve seni düşündüm istemeden
Kırdıysam ki kırdım
Ehlileşmem gerek
Hayır, benim mührüm bu

Seni yordum mu farkındayım, kimdeydi sorun?
Tüm şişeler artık bak benim, geçmişim hep is, pas, kir dolu
Sadece deniyordum, nefes alıyordum, beni duyuyon mu?
Öpüşüm belki, görüşüm net değil ama hep bakışım netti
Bu pislik beni içine hapsetti, ben de parasını alıp gasp ettim
Öyle değil böyle oynanır, yalan ettim üstüne mahvettim
Delinin tekiyle oyun olmaz, baby konduramam tek nokta
O kadar sahibiyim kontak, çözülür her işim o an