Resul Aydemir – Çocukluğum

Hey İstanbul Güngören Bağcılar Esenler Bayrampaşa
Burda mısın ses ver İstanbul
Güngören ve Bağcılar’da çocukluğum geçti
Kimler oraların suyunu da içti
Güngören ve Bağcılar’da çocukluğum geçti
Kader aradı buldu bizi seçti

Çocukluğumda bi laf vardı gelsene tek tek
Bildiğimiz oyunlar körebe ve seksek
Şaplağı yersin açıksa ensen
Sokakta işin zor kardeşim teksen

87’de açtım gözümü
Yazmaya başladım ben buldum özümü
Kalem de yazdı hep benim tuttu sözümü
Harladım dağladım yaktım közümü

Çocukluğumuz değildi fantastik
Ama dinledik komşuda bombastik
Hayat da zordu vermiyordu taktik
Zaman da geçiyodu tak tak tik

Sokaklar stadyum, eğlencemiz maçtı
Taşlar hep direk, kaldırım taçtı
Camlar kırıldı herkes kaçtı
Hatıralar kafamda yarıklar açtı

Güngören ve Bağcılar’da çocukluğum geçti
Kimler oraların suyunu da içti
Güngören ve Bağcılar’da çocukluğum geçti
Kader aradı buldu bizi seçti

Atarimiz vardı, yoktu flash bellek
İnsanda da karpuzda da çıkmıyodu kelek
Tabii ki de değildi kimse de melek
Kredi kartı yoktu, balkondan salınırdı sepet

Çalışanının eli kokardı emek
Evde kimse yoksa, komşuda yemek
Ne yediğimiz belli, değildik kelek
Yüzümüze güldü güzelim felek

Minikler, duygular değildi sahte
Sokakta son ses bağırırdık anne
Şimdi dönüp bakıyorum vay be
Büyüdük ve hayattan darbe
Evimizin karşısı kabristan
Cebimizde torpil, füze, kızkaçıran
Pazarda soğuk su, var mı alan
Şeytana uyanlar oldu ziyan

Güngören ve Bağcılar’da çocukluğum geçti
Kimler oraların suyunu da içti
Güngören ve Bağcılar’da çocukluğum geçti
Kader aradı buldu bizi seçti