Rota – Hap

Hap, yutuyorum bak
İçinde biraz uyku biraz da kainat
Dilimde süreklilik arzını bastırıyo’ sinaps
Umarım her bi’ detay için yaratırım istila
Uyuma kalk, yat, bi’ daha hap at
Yapabildiklerim değil, benim hayatım bi’ sanat
İliklerime kadar hissediyorum ikilem (ah)
Bilincim kapalı bi’ kutu, açıyo’ iki taraf
İçinden çıkıyo’ koca bi’ canavar
Veriyo’ yaratan öldürmem için gereken bi’ ton ayar, hiç alamam
Primatları gebertmek için gerekmiyo’ zulama daha fazla yetenek
Onlara acıyorum bu ara
Sus al, sat, ruhunu sat, al
İçince bu maldan daha kalitelisi yok inan
Girince kanına teşekkür edebilirsin her an
Bu yaşanmamışlıkları sunar, bu sana bi’ hap

365. gün dahil, gülmüyo’ yüzüm, bu benim yüz naklim
Yüz bin saatim ödemiyorsa, n’apiyim?
O bahsedilen çocuk benim abi
Ara, tüm semti gezinip ara
Gezеgeni arasan da benim bi’ numara da
Bundan iyi olamaz, olamaz iyisi daha
Çünkü hiç biri sahip değil еlimde ki hapa
Ağla, çıkıyorum yukarıya daha da
Daha da yukarı bebek, daha, daha, daha da
Beynin bi’ çöl, yok biz gibi vaha da
Bilirsin beni, ben alışkın değilim rahata (ey)
Yaşamın kendisi deney
Deney faresi olanlar için elimde değneğim
Freni kopuk bi’ gezegenim, durduramaz elleyip
Üstünü başını parçalarım, eziği sevmeyiz
Tek ben, buraların starıyım tek ben
Çetem ana vokal ona kalanıysa backler
Bıdı bıdı konuşur, burada kelebekler uçamaz
O kalabalık işi değil, emekler
Bu, bu, kralı bu, yıkarım ulan o duvarı
Bu hapı yutun, yut, yut, yut
Gör kim çavo, kim dahi, kim entel
Bi’ budala hepinize oluyor okul

O hap benim bebek
Düzeni d*zen ceset, o çocuk benim evet