Rota – Uslu

Senin de benim gibi var mı derdin
hiç savaşmadın, nasıl kaybedersin
yerimde olmayı çok isteyendin
bilsen, yerinde olmak için ne verirdim

hayat yürür, koşar baya
mecalin kalmaz uzanmaya
fırsat bulamazsın utanmaya
olursun uslu

bıraktıklarım değil ki yerinde
bütünleşemedim içimdeki deliyle
sırasıyla yok ettim serseriliklerimle
fakat sormadı kimse bu serserilik ne
hepsi oldu hasta, çünkü iyileşmedim
ya siyah ya beyaz istedim, grileşmedim
çözülür yazılımsal problem, donanımsal değil
bilinmez hissettiklerim, bilinir iğrendiğim
kurdum kaçak cümleler, anlamasınlar diye
kendime bile vermedim on binlerce tavsiye
kaptırdım kaderimi, kanımdan beslenen vampire ben
damladı kanım gözlerimdeki her bir santime
bekliyorum azalsın ölümcül kramplar
bu benim rutinim, değil ki travmam
anlıyorum insanları fakat kabul etmiyorum
bu lanet kaderin değilim sınavında artık