Şanışer – Susamam

Günler koşuşturmakla geçip giderken
Neden var olduğunu unuttun
Neden olduğun sorunlarınsa farkında değilsin
Gülmek eğlenmek istiyorsun
Sorunlara çözüm bulmak gibi bir derdin yok
Hayat zaten çok zor
O yüzden müzik seni eğlendirsin
Gerçeklikten uzaklaştırsın istiyorsun
Ama biz müziğin bir şeyler değiştirebileceğine inanıyoruz
Bizimle gel
Başlayalım mı?

[Verse 1: Fuat] (Doğa)
Cengiz Han zamanı akan nehirde
Elini yıkamanın bedeli ölümdü
Göç edip çürüdük
Çöp kusarak üç denize s*çan bi’ hale büründük
Egzoz gazı soluyan
Sağı solu belli olmayan
Mangala gitti maganda!
Orman yanar
Tabiatın gözleri kan ağlar
Kibir yaptı tavan
Fabrika bacası basar
Atom reaktörü, çöpü hasar
“Electro smoke” ile her an atakta
İnsan en büyük parazit
Gezegene bak lan!
Hayvan kadar olamadı beşer
Ortama uyamadı revize eden
Faturasını gelecek nesil öder
Kıyamet şurada “mal” gibi izle!

[Verse 2: Ados] (Kuraklık)
Abi yapma!
Atma şu izmaritini denize
Geri alamazsın
Gün gelir o pisliğini attığın denize hasret kalırsın, bakamazsın!
Kurak Afrika görüntüleri uzak değil
Çocuğun büyüdüğü yer sulak değil
Çünkü yok ettik gölleri, nehirleri, ırmakları, HEPSİNİ!
Nasıl acımadık?
İnanamıyorum
Elimizde varken hiç değerini bilmedik
Plastikle dolmuş mideleri hayvanların buna hiç mi üzülmedin?
Nette paylaşmaksa yetmez
Bi’ şeyler yapmalı
SUYU KİRLETMEYİN!
Su gibi aziz olsun ülkem
Onun can damarlarına
Bu zehri vermeyin!

[Nakarat: Şanışer]
Gel, gün olur hapsolur bu suçlu cümleler!
Yenilir hiç olurum fark etmezler!
Susmam, susamam!
Korkma yanıma gel!

[Verse 3] (Hukuk)
Ben bir “Beyaz Türk”üm
Yasalarım Anglosakson ama kafam Orta Doğulu
Apolitik büyüdüm, hiç oy vermedim
Kafamı tatile, gezmeye, borca yordum
Adalet öldü, ucu bana dokunana dek sustum ve ortak oldum
Şimdi tweet atmaya bile çekiniyorum
Kendi ülkemin polisinden korkar oldum
Üzgünüm ama senin eserin ülkedeki umutsuz nesil
Senin eserin bu mutsuz kesim ve bu kurşun sesi!
Sebebi nedir bilmeden hapiste çürüyen o suçsuz sefil
Senin, senin eserin, senin eserin bu korkunç resim bu yorgun sesim
Fakirin vergisiyle yatına, katına katana salak
Haşere geri yolsuz vekil seni, senin eserin!
Sen hiç yıkanmadın
Ölümle bi’ kez bile tıkanmadın
Elinde 3. dalga karton bardak kahve
Tek derdin o özenti “Startup”ın
Şimdi kapını kollaması gereken adalet gelir acımaz
Vurur kırar kapını
Çünkü çocuk öldü vuran memurdu diye “haklıdır” dedin
Sesini çıkarmadın, yani suçlusun!
Çünkü iki gün üzülüp sonra gözündeki nehri kuruttun
Tuğçe ve Büşra’nın katilini serbest bırakan hakimin adı neydi unuttun!
Şimdi başına bi’ şey gelse şehrin hukuk mu?
Bi’ gece haksızca alsalar içeri seni
Bunu haber yapıcak gazeteci bile bulamazsın
HEPSİ TUTUKLU!
Salınan katillerin aldığı canlar (Geri gelmeyecekler!)
Haksız yere hapiste geçen yıllar (Geri gelmeyecekler!)
Sen sustun, ses etmediğinden bindiler tepene
Haklarını elinden aldılar ve güzellikle geri vermicekler

[Verse 4: Hayki] (Adalet)
“Adalet” sözde mülkün temeli
Tıkamış kulağını duymaz ne dediğini
Adeti, töresi, geleneği söyle
Giden kötüydü de gelen iyi mi?
Bu medeni mi?
Biz yiyemiyo’ken senin kürkünün bile yemediğini
Sizin polisiniz silahını çekip güpegündüz ortalıkta vuramaz dilediğini
Medya, basın, hukuk, asker hepsi sizin için çalışırken
Aslen güneş bile üzerine doğuyo bu çocukların
İşe gidip geliyolar canlarına kasten
Silahınızı kin!
Bu çektiğimiz bizim günahımız değil
Planınız iyi!
Ben bilmem bunun inananı kim?
Ama bilirim, gel
Silahımız dil!

[Verse 5: Server Uraz] (Hukuk)
(Bu Server Uraz)
Ben sesiyim kayıp neslin
Sansürü olamam ayıp resmin
Ekibimi bu mezardan çıkarabilmek için hep gözlerim açık, uyanık ayık gezdim
Sopa, bıçak ne yazar ki? Zayıf hepsi!
Öncelikle olmalı akıl keskin
Sabır bey’nimi yiyip bitirirken yağmur gibi yağanları yakıp geçtim!
Müzik yapmak dışında bi’ b*k yemedim!
Polis bi’ şeyleri problem edip
Yine duruşmadayım sen konsere git
Ben aynı takım elbisemle 10 senedir
Biri dönüp desin bana “Çaban boş yere değil”
O gün kalbimi, ruhumu komple veriyim ama
Yargı gelip arıyor bedeli
Yaşıyorum cehennemi, yanıyor bedenim

[Verse 6: Beta] (Türkiye)
Merhaba Türkiye
Bende var hüviyet
Yaşamaya çalışıyoruz hasbelkader gitmeden katakulliye
Ekrana süs diye çıkan şarlatan, hep fanatik biri!
Fesatlık, kötü niyet salgın gibi
Eder daha manipüle!
Bu bir temsil ya da piyes!
Bu uçaksa bu türbülans!
Komşumuzdu Suriye
Şimdi bu gemideki vatandaş mı? (Yurttaş mı?)
Huzurda değil ölü bile topraktakilerin ahı var
Sadece gazeteydi “Hürriyet”
Sen olabildiğince özgür ol!

[Verse 7: Tahribad-ı İsyan] (İstanbul)
Hepimizi bi’ lokmada yutuveriyor
Pis boğazlı İstanbul!
En iyi zamanları törpülüyor
Çözülemeyen gizemli esr*r bu!
Taşı toprağı altın
Eli verdim, kolu kaptı (saldır)
Ulaşım, eğitim, yargı (yardım)
Şeytan zehrini saldı (saldı)
Paranız olmalı, ya da birileriyle aranız olmalı
Kodamanlarda numaranız olmalı
Aksaray’da bir adamınız olmalı
Bizim yatımız katımız bi’ de yalımız olmadı
Kumbaramız dolmadı da bununla doğmadım
Ki metropolde biraz amacın olmalı
Yapıcı olmadın, yakıcam ormanı
Beton ormanda hayvan olman normal
Tutsak göz altların yine morlar
Yönetenler çağ dışı dinozorlar
Bu ormanda herkese göre rol var
Sustukça sıra sana gelecek
Aydın beyinleri bekliyor karanlık gelecek

[Verse 8: Sokrat St] (Eğitim)
Mezun olucam
Cash para, diploma ver bana
Para yoksa ter dökmeliyim
Eğitimde fırsat eşitliğini fırsata çeviren bi’ üniversiteliyim
Ben mezun oldum
Yarattığınız sistem yüzünden bi’ serseriyim
Ben mezun oldum
Ya kasiyer olayım, ya da sinemada sana yer göstereyim
Sokak başı üniversite ama köy okulları çok terste
Başa gelenin ideolojisi neyse o anlatılır her derste
Zengin, fakir ayrı
Torpile ya da parasına göre kayırır
Eğitim endüstridir
İnşaattan rant sağlamaka aynı!
Kiminin kitap alıcak bi’ parası yok
Öğretmen atanıcak ama “arası” yok!
Milletvekili bi’ tanıdık mı, wow
Beni anlaman da bu mantıkla zor
Bari bi’ köy okulunun yardımına koş
Her tarafı kaos
Sen de biraz boğuş
Bu gece uyudu zorla çocuk
Okula gidecek
YOL YAP!

[Verse 9: Ozbi] (Sorgulamak)
Neden bu gök, bu yıldızlar, bu galaksiler, gezegenler
Neden, neyden bu evren?
Neyden bu dünya?
Neden ben, neden sen, neden biz?
Sorgula, hele bi’ sor lan bi’ “Neden ben varım?
Nereden geldim ve neden bi’ insanım?
Nasıl oldum? Nasıl olduk? Nası’ oluyo’?
Nası’ anlam kattık? Nası’ doluyo’ bu kafa?
Neye tapınıyo’ hayat kimi kayırıyo’?”
Hasat ne doyuruyo’ hesap
Anlasak, anlatıp her şeyi kavrasak da len
Anlamak mı yasak olabilir
Ama sadece bi’ yanıtı yok bi’ sürü cevap var koş git yanıt ara
Peşine düş mutlaka kanıt ara
Ruhunu demle hep yakıt ara lan
Kalbini tut ve de buna tanık ara
Hadi nefesini gör ve git sanat ara
Sorgula sorgula atomları
Işık hızını düşün ve de git kanat ara sonra
Uç uçabildiğin kadar
Uçabildiğin kadar uç
Bırak kendini

[Verse 10: Deniz Tekin] (Kadın Hakları)
Ben bilmem hiç kendimi korumak zorunda kalmadım
Bilmem ben bi’ çocuğu düşünmek zorunda olmadım
Hiç evlendirilmedim
Evde dayak görmedim
Kendi evimde kendi odama zorla hapsedilmedim
Sözlerinizi kusmadım
Yurdumdan edilmedim
Nefretinizle yanmadım
Yakılarak can vermedim
Hiç kardeşim olmadı
Hiç abimden korkmadım
Okuldan alınmadım
Ben hiç öldürülmedim

[Verse 11: Yeis Sensura & Sehabe] (Kadına Şiddet)
Kadına el kalkmaz ulan beyinsiz
Erkeksin ama insan değilsin
Aslında o en iyiye layık
Kadına şiddete hayır
Ülkede erkek neden en üstte minibüste, evde ya da metrobüste
Taciz şiddeti hiç bitmiyo’
Kınamakla falan iş bitmiyo’
Uh, Ah, adam olamadınız bu kalıbının adamı mı para babalarınız?
Beşiktaş’ta beş tokat, leş hareketler
Cebi dolu ciğerin beş para etmez
Yaşadığın kafa ne? İnsan mısın?
Biz utandık ulan! İnsan mısın?
İnsan mısın?
Bu hale nasıl gelir insan? Nasıl?

[Bridge: Aspova] (Dünya)
Düşerim derinlere
Dünya, dönsün başım gibi
Aklımı kaybederek rüya
Nefesim, iç sesim
Düşerim derinlere

[Verse 13: Defkhan] (Gurbet)
Kaptı kafamı çarptı duvara
Beni koruması gereken tenime bastı cigara
Kaldırdı geri bütün derileri kattı dumana
Yattım falaka motherf*cker bu mu yargı burada
Hangi kurala denk? (denk)
Cenk için hazırım, karışır her yer
Öğretilen bu işte
Şiddeti sevmek ve ipleri germek
Bak Almanya buz gibi morg
Bana sor sana diyim
Gençlerin çoğunda *mfetamin, tilidin ya da weed, k*kain ya da speed, crack
Sana göre güzel ama bana göre değil
Bana göre değil, kafana göre yürü bas mayına geber
Ederi kaç? Kaç? Kaç?
Kaç paraya bedel?
Yeter artık dönme teker gibi
Dost ol yeter bana
Geliyorsan dosdoğru gel

[Verse 14: Şanışer] (Hayvan Hakları)
Bi’ kap su ver çok mu zor
Vicdanlı ol be lanet
Anlamak istemiyo’sun ama bütün bu canlar sana bana emanet
Lan bi’ düşün:
“Soğukta kışta dışarda tek başına yaşıyo’sun
Dilini anlayan kimse yok hep tehlike, hep felaket, hep afet”
Ademe bir türlü yaranamazlar
Vicdana bakar paraya bakmaz
Toplayıp ormana atmak çözüm değil
Bunlar kurt değil, ormanda kendi başlarına yaşayamazlar
Onları sen savun, onlar kendi haklarını arayamazlar
Barınaklar dolu
Memleket acı
Seması kara
Sokak hayvanlarına tecavüz etmenin, işkence etmenin cezası para
“Büyük ahlaksızlıklar için büyük aptallar lazımdır”
Bütün insanlar suçlu değildir ama
Bütün hayvanlar masumdur

[Nakarat: Şanışer]
Gel, gül olur hapsolur bu suçlu cümleler!
Yenilir hiç olurum fark etmezler!
Susmam, susamam!
Korkma yanıma gel!

[Verse 15: Sokrat St] (İntihar)
Gitme, Gitme, Gitme, Gitme
Daha çok şeyi değiştirebiliriz bu hayatta
İnat etme
Hepimiz pes ettik vaktiyle
Şimdi sık yumruğunu
Sustur şu suskunluğunu
Unutma kafan atınca nasıl da dimdik durduğunu
İçin dışın nefret
Gel
Hiçbir şeyi yaşamak kadar sevme
Sana bi dünya yaratamam da elini tutarım elbette
Varsın herkes terk etsin seni
Sen dünyayı terk etme
Seni yargılamıyorum
Acını tam olarak anlamam mümkün değil biliyorum
Kaldıramadığım yükleri bırakıp kendi yolumdan gidiyorum ben
Sen de aynaya bak lütfen
“Seni seviyorum” de

[Verse 16: Aga B] (Faşizm)
Ey! Faşizm ne mi?
En amiyane deyimiyle faka basacağız
Beynelmilel el birliğiyle
Tek bildiğiniz siz
Ve de pek çok kazanın asıl sebebi aşırı hırs
Bu hırs bi’ ebedi his
Evde eşine kız
Sokakta kriz
Fıss, tokakla köpeği
Cins ise değil de miks ise tabii
Akılsız, ey
Kendinden çalan hırsız
Polisten tırs, ey
Ol ister sistem
Hiç çiğ sığ birey
Bir neyin ne olduğunu
Bi’ de bizi bil
Biz façası pis de eli temiz bir nesiliz
Bu işin selesi siz de
Tekeri gidonu biz
Ey, e bi tabi biz de biz gibi bir neslin peşindeyiz
Ey, bu tek emelimiz saygı, tohum
Torun, ayna ol
Kaygı bol da yol
Ey, tam da bu
Ya boğul ya doğ
Tonla yanlışa, gırla doğru
Olsun torun, saygı tohum

[Verse 17: Miraç] (Sokak)
Yüzüne bakamam yüzüm düşer o yerlere
Ayakları çıplakken gözleri dalar düşlere
Başı önünde ama beden çıkıyor sefere
Yok mecal dizinde
Bak, her bi’ günü sürgüne
Kaçamıyo’ kovalıyo’ zalimler
Ele güne, ele bakıyor o gözler
Kodamanın parasını ateşe ver
Ve de koyduğumun egosunu bi’ yere ser
Sokağa bakanın adını değil
Yoksulumun, yetimimin adını ver
Zabıtaları seyyara değil
Gökdelenlere gönder

[Bridge 2: Mert Şenel]
Fırtınadan kopup giden dalların bi’ tanesiyim
Fazla yol almış ve yıpranmış
İçimde neler dönüp durur anlatsam tarifi yok
Bazen evsiz bi’ çocuğun hikayesiyim

[Verse 19: Kamufle] (Trafik)
Can pazarı, otobanlar can pazarı
365 günün riskli
Bitmiyo’ gamsız magandası
Öde kan parası
Bi’ kaza bayrama matem düşürür
Yürek dağlar acılar cabası
Bir sela çınlar kulaklarında
Hiç dinmez yarası
Trafik terörüne eşlik eder alkol, şiddet, hız tutkusu
25 yaşında yüz binlik arabaya binen gençlerin yok korkusu
Önce emniyet sonra hoşgörü
Sabır, selamet gerekiyor insan
Ufacık bir hata her şeyi karartır inan yok dönüşü