Sansar Salvo – Güneş Işıkları

Her zaman uzun mesafeyi aştım.
Gün geliyorken uzaklara baktım.
Ayaklarım şaşkın hayatlara baktım.
Ve gün doğuyordu yataklara yattım.
Aman diledim bir yarınlara vardım
Al aklımı artık şu sonlara koştum hep
aşk yapıyor bunu kalbimi boş tutamam
ama herkesin kalbini hoş tutamam tabi
loş odalar benim için de
taksimin hepsini gördüm ben hepsini aştım.
Aşkım, kalbimi kırdılar kaçtır.
Yarınıma ben amaçsız vardım.
Hesapsız yaşadım ölümler duydum.
İhanet denizine kendimi attım.
Kıyılara vurdum. Düştüm kalktım.
Düşman vardı, her zaman ah çekicek biri.
Yol bulucak kimi.
Ancak hepsi de istediğim gibi.
Pis bi bataklığa gizlenir her biri.
Gel benim ol lütfen kurtar beni.
kendimden. Kalbim yine seni düşler gibi.
Bazen kem gözler izler beni.
Verilip tutulmayan sözler gibi.

Güneş ışıkları senden.
Nolur sakın alma benden.
Güzel yarınlara, bizden
Vazgeçme ikimizden

Bir zaman oldu bu karanlık arttı.
Karanlık artık aklım artı farklı.
Bak hayatım artık aklım iyice kaçtı.
Bak hayatı tattık artı mantık yaktık
Bu bataklık artık farklı baktım battım.
Kara gecelerime yine yaktım yaktım.
Sağıma soluma yine bir baktım baktım.
Yürüdüm yoluma yine yattım kalktım.
Kara gecelerime yine aktım tatlım.
Gecelerime aktım. Aklım kaçtı.
Dün arkamdan ağlayan mermiyi saçtı
bu kalbime, gönlüme
Kaçıncı şarkım bu bilemedim aşkım
Kendime saçtığım
Bu kaçıncı günümdü başıma iş açtığım?
Ve kaçıncı düşmanım başıma iş açtı?
Ve onlarca dostum da yalancı çıktı
Ben yalnız bir alemde kararlı yazdım.
İntikam aldım. Hakları vardı.
Kiminin çökük yanakları vardı.
Kiminin soğuk dudakları vardı.
Çoğunun rezil hayatları vardı.
Hepsinin derdiydi para sevdası.
Kara sevdası olanları vardı.
Ben oradaydım ve canları yandı.