Sehabe – Babalar Da Büyür

Sen izledin attın
Bilmiyordun ki yine berbattım
Üstümde el izleri battı
Ben gemileri değil denizleri yaktım

Beni yıkamacı yağlamacıya verdin yaşım 7
Sokakta top oynayacakken sanayideydim
“Hayatı öğrensinler yazları çalışarak” dedin
Bir şey yapmak istedin de bu doğru değildi
Sana karşı çıkmak gücüm ve huyum değildi
Marangoza verdin 8’de, bu oyun değildi
“Eti senin kemiği benim” diye el sıkıştınız
Ben kurbanlık koyun değildim
Ertesi yıl marangoz yine, bobinaj, seramik…
Her yaz böyle devam ettik
Mehmet’in akşam olmasıydı tek derdi onun
Abiydim ama elimden bir şey gelmiyordu
Bu bence fazlaydı ve doğru değildi
Zorla çalıştırdın, sağ duyulu değildin
Bütün mahalle üzülür ve sana kızardı
Ama sen çalışkandın hep hırslandın
“Neden psikolog değilsin?” sorusu çok bak baba
Müziği seçtim diyorum idealist olmak falan
Anlayacağın cevabım hep melekti
Çünkü çalışmaktan her zaman nefret ettim

Sen izledin attın
Bilmiyordun ki yine berbattım
Üstümde el izleri battı
Ben gemileri değil denizleri yaktım

Sustum! Bu seni rahatsız etmedi
Beni anlamayacağın için bahsetmedim
Çünkü sen de öyle büyümüşsün haklıydın
Haklı sayılmasan da farklıydı
Hiçbir yağmur ruhumu temizlemiyordu
Üzüldüğümü falan görmenizi istemiyordum
Hayat ölüm gibiydi belki son andaydım
Bir yıl ne sizle oturdum ne de salondaydım
Benim gibi bir değil binlerce var
Soru bile sormadan dinler cevap
Tembellik değil bizim istediğimiz
Sadece sormalıydın ne istediğimi
Biri traktör tepesi, biri tarlada
Biri çay toplar koparmadan
Biri inşaatta, biri hayvan bakar
Bizi görmeniz için saymam mı lazım