Sokrat St – Benden Uzak Durun

Kavgadaydım, tek başımaydım
Hayat, benden yana kimdi?
Tekrar karşındayım, gel ve gücünü göster bana şimdi
Sadece susmuştum oysa, tüm gücünle vurdun
Haksızlık bu!
Onlar birkaç süslü cümle kurdu diye mi böyle?
Şimdi konuşmayım bari
Burası yalanlar diyarı, artık umutlar firari
Yapılanı unutmak cinayet sebebi bur’da
Merhamet, insanlık kalmadı
Havada uçurtmalar dahi yok!
Umut omuzlarımda asılı gökyüzü mavi
Aynaya bak karşındaki görgüsüzün hali
Bir ışık görememiştim henüz, gün yüzü dahil
Hiçbir şerefs*zliğin asla olamaz çünküsü, cahil!
Abi yani, sebebi ney, bu mani hali hikayelere kim inanır?
Esnaf mıyım?
Dürüst olun, duvarlara kafa atmayım
Binlerce tezat mı var yoksa ben paranoyak mıyım?

Benden uzak durun! Bugün çantamı topladım
Nefret ettirdiniz, odam hoşça kal kokmadı
Evet hayat kısaydı, kuşlar uçuyordu doğru
Bu kez giderken kafamın içine kuşkular sokmadım

Sırtımda bir seri katilin tırnak izleri var
Kalbimi kırmak isteyen insanların yüzüne kusmak istedim hep
Benden uzak durun, nasıl bir midesizlik?
Sade çıkarları için hayatlarında tutmak istediler
Sinirle yazmak istemedim bunu
Ben uzaklaştıkça hayatıma soktunuz aptallar ordusunu
Ben sizi gördükçe kaybettim tevazumu
Belki de kendi hatalarımın cezası bu
Benim de suçlarım var
Şimdi kendi dünyamı yarattım avuçlarımda
Umutlarımı bırakmadım uçurumlarından
Pes etmiyorum, bu benim hayatım!
Ve çizdiğim bu hayat benim parmak uçlarımda
Benden uzak durun, artık bağıra çağıra yazmak istemiyorum
Nefretimi kimseden gizlemiyorum
Kendi benliğin çizmeli yolu
Bu yola tek devam ettiğimde iyi olacağımı hissediyorum