Suzan Hacigarip – Değmez

Biraz geç olsa da uyandım bir rüyadan
Yıkadım yüzümü gözyaşlarımla
Kendim buldum bütün o gerçekleri
Öylece çarptım su diye suratıma

Baktığın yerden gördüğün neydi?
Elimle diktim ben beyaz elbisemi
Gömüldüm en diplere, en diplere
Hiç sevmemiştim o perşembeyi

Razı geldi gönül sustu senelerce
Dinlemez de seni dibe vurursun gecelerce
Bulutlar bile çarpmıyor artık birbirine
Akıtmıyor yaşını bu yalan dünya için

Değmez

A’dan B’ye giden bir aracın içinde
Öylece oturanım, şöför bile değil
Yol güzel sevinmeli miyim?
Uçurumlar aşıyorum sırf senin için

Değmez
Bu kadar Üzülmeye
Değmez