Taladro – 46. Sokak

Patakla ölü çocukların tıkanan nefretini
Açık ol Taladro, gözlerin hiç dolmamıştı
Kimseye beni sever mi sormamıştım
Zaten beni seven de olmamıştı
Bu yürek çok mu naftalin kokuyor?
Tozlu sandığın buruk kışında saklı bi kalp
Kapımı çaldı bugün postacı, farklı bir tat
Evleniyoruz yazılı elinde katlı bir kart
Açıkça düşüyorum anne ne olur kalk!
Bu gece üşüyorum çok
Kan akıyor, bu sevda sırtıma ok
Ağırlığını bilemezsin, acının baskülü yok
Eski bir diyafonda ses gibiyim
Ateşte köz, demirde pas gibiyim, göremezsin
Seni de kıramam, sevgisi has biriyim
Nasıl gençliğimden af dileyim?

Sen ki gözlerimde umutsun
Sokaklarıma neşe, mavidan açık bir bulutsun
Ne olur yalan de ki naz diyelim
Yoksa nasıl tutup gençliğimden af dilerim?

Sen ki umutlarıma hudutsun
Savaşmak zor geliyor, yaralarıma kabuksun
Ne olur yalan de ki naz diyelim
Yoksa nasıl tutup gençliğimden af dilerim?

Kafamda 500 milim depresanla ciğerim katran hala
Her aşkı nefes sanma incitildim
Adıma duydukların kirli bilgi
Açık ol taladro, bu acı kin getirdi
Artık hislerimi senden bile saklayamam
Kim bitirdi? İçinde yanan aşkı kim yitirdi?
Onlarca duymadığın şarkı yazdım, kirletildi
Sana yazdım başka birine dinletildi
Ben olsam yerine başka birini koyamazdım
Başka birini seviyor olsan dün yine aramazdın
O gece alkollüydüm, evine yakın gaza bastım
Aramışsın o sinirle bakamazdım
Elimde tutuk yapan bir silahla tutuşuyorum
Bilmiyorum, şu an hangi yüzüne konuşuyorum?
Yine de karanlığıma güneşsin, bu dönüş yolun
Gitme, başka birine dönüşüyorum…