Tepki x Arem Ozguc x Arman Aydin – Menekşe

Sıkıldım bütün kurallarından
S*kik duvarlarından, bitik dumanlarından
17’de gömdüm pederi
Bi’ de bizim Kerem’i
Kaçıp tuzaklarından
İnat ölmüyorum bunu duymadan
Burjuva dudaklarından
İzliyorum hayatını yeşil ovanın
Floryalı manzaralı duraklarından
İstemedim buralarda doğmak
Çalan her kapıya korkmak
Mahkemem oluyor borçlar
Hakimler vuruyor tokmak
Karım suçlarıma ortak
Oğlum kaygılara doğacak
Her yaşıma yeni dosya
Yaşa diyor böyle, yok ya
Tep başka modda
Yüzükler hep fotokopi, orji ya da kopya
Basıyorum asfaltlara tarçın rengi botla
Yapıyorum omletimi en fiyaka otla
İnanmazsan kokla
İçimdeki ölü rapçi bi an önce hortlar
Muhasebeci al şunu geçmişimi topla
Napayım senin kafan benimkinden boksa
Bize sorun olan her bir kopça bir gün kopacak

Mazin tabutta unutma
Geçmiş kelepçe, kelepçe
Derdin nasıl bi gavursa
Her gün peşinde, peşinde
Aşkın dudaklara düşse
Kalbin deşilse, deşilse
Hayallerin Yeşilköy’de
Yollar menekşe, menekşe

Her günüm boş
Sanki bi meyhane Menekşe’de
Yoktu ki müsait bir odamız
İlk dudak, ilk kucak Menekşe’de
(İlk Rap’im kayıtsız Menekşe’de)

Böyle bir şey Çekmeceli olmak
Jefe günahıma hem sevabıma ortak
Yaşadık açlığı böyle adam bozmaz
Anlat bilmiyoruz nasıl bir şey korkmak
Madem metropolüm betonlardan orman
Koyduk aslanlara, krallara posta
Şimdi sponsorlar, Uludağ’da pozlar
Kaydık zirvelerden hasetlere board’la