Kahraman Deniz – Tuzaklara Düştüm

insan topraklara hükmediyor sanıyor;
ama nefsi tutar mı?
kendine ne siperler kazıyor, vah
belki de mezar oldu, bilinmez…
sövdüğüne dönenler de
bizi arafta bıraktı, yürekte acıyla;
iyileştirdiğinde gidenler
hüzünle gelip
yine çok sevilir mi?

ben bu hayatta
ölümden bile korkmadım;
umurumda mı kimlere ayıp olmuş
kim alınmışsa ben ona küstüm!
doğumum bile ciğerimi yakmadı mı?
çok uzun bir oyundu hayat
ve de ben ilk günde
tuzaklara düştüm.

geceleri kemiren kabuslar
ufukta göründü ve geldi kıyamet;
şişeleri devirenler
niye sevilenler olmaz ki
bu mu adalet?
içimize oturanlar, çok dokunan var
ama yine hak size kalsın;
delileri sevmeyi öğrendim ben
aklı selimler sizin olsun.