Kahraman Deniz – Son Durağın

Dışarıya atıverdim kendimi
beni biliyorsun, ev kedisiyim
bulduğum ilk kalabalığa karıştım
biraz da böyle yalnız olmak için

ne ola ki bu tanıdık hisler ne
sanki bakışların üzerimde
göz göze kaldık sana dönüşümle
bir sebep var bu denk gelişlerde
ya benimlesin ya da bir şarkısın

zaman izimizi, ikimizi siler
kiminin acısı kalır, anıları gider
daha gençsin, ah, gülüp oyna sen
son durağın benim evim olsun

son bildiğin hâlimden beterim
hoş geldin, bu köyün delisiyim
varoluşun krizinin eşiğinde
seni unutuşumun arifesindeyim

onca olasılık içinde neden burada?
neden şimdi?
ben yara izini öpendim ya
neden vurdun, değer miydi?
boşver beni, öyle devam et
gerekenle değil, hak ettiğinle