Sagopa Kajmer – Sorun Var

Geçen yıllar geçerken uğradılar yine geçende.
Onlar anlatırken içim geçer de, bu içimden geçenler gelir geçer de.
“Geç bunları içim!” desem de, geç kalınmış bazı şeyler için de.
Ne için için içini yer de? kime içini döksen? nerde?
Geçersizleşiyor kurallar geçimsizlik geçmediğinde.
Geçerim es geçiştirmek istediğimde, geçit bulurum bir şekilde geçmeyi dilediğimde.
Gerçek, bilmeyi istediğin müddetçe senle yanında.
Bir hayalet gibi dolanırken kimse değil ki farkında.
Geçerli sebepler fabrikası seri üretiminde.
Peki şu yalanlar kimin denetiminde?
İnsanın ne kadar ucuz olduğunu anlardın olsa fiyat etiketi üstünde.
Üstüne üstlük ikinci el insanlar vitrinde, barkodları üzerlerinde.
Sen aklına ihanetinle en büyük suçu işledin gözümde.

Sorun var, sorunlar ve sorular ardından.
Kaçamıyor insan aklında kurduklarından bir an.
Ya değilse sandığım gibi, ya daha da kötüyse sandığımdan.
Sorun var bulamadığımdan.

Yaşadığım günün içindeyim yaşamadıklarımı düşünerek.
Hafifli, ağırlı yaşamış olduklarım bu yaşıma gelene denk.
Yaş pastalar, yaşlı gözler, yaşa bakmayan yanlışlar,yanlış anlaşılmalar.
Sahibinden bıkmış tasmalar.
Başkalarının dünyalarında yaşayıp kendi dünyasından taşınanlar.
Fazlasıyla aşıranlar, kandırmayı başaranlar,yalanlarıyla yarışanlar.
Kirli oyunlarda tertemizce çocuklarken biz, hayat susamlı, sımsıcak bir simit gibiydi. Leziz…
Kimiz? Neyiz? Biz neyiz reis?
Kiminiz uçağını infilaka sürükleyen pilot gibi.
Bilim-kurgu filminden fırlak dijital robot gibi kimimiz.
Bunalımda kimliğimiz. Kimdik biz?
En azından şimdilik yanıtı giz.
Onlar, ben, sen, o, siz, biz…