Adamlar – Mavi Ekran

Dalmışım saklayamıyorum
Bir beş yüz yıl atlayamıyorum
Ağzını da bantlayamıyorum
Maymunun, kocakarının kafamda

Yol almışım oraya gelemiyorum
Başımda kara bulutlar eğlenemiyorum
Aşk, para, ölüm üçgeninde ömrüm
Merak ettim de fazlasını zorladım aklım ve gönlüm

Tekrar tekrar yine bana mavi ekran
Tekrar tekrar yine bana kılıç kalkan
Tekrar tekrar yine bana hain düşman
Derken çok yüklendim
Tekrar pardon, kendim

Bunca eziyet yedik nereye gitti
Diyorsun unutuyorsun kendi meziyetini
Aşk sıcak bir ruh aramızda köprüdür
Ben bittim diyeni tabuttan fırlatır
Köpürtür nehirleri taşırır dereleri
Takmaz faça maça yekten ihtişam saçar
Çölü cennet bahçesine çevirir
Birilerinin göz bebekleri ince kristal
Yalnız bilenler görür şu renkleri