Ados – Gamlı

Umut yüreğimde doğdu sözlerimde öldü
Kadavradan satırların özlerine döndü
Söylesene dostum sana ne oldu
Yüzünden düşen tüm parçaları gördüm

Merak etme bütün kavgaları böldüm
Sükuneti arıyorken haykırarak sövdüm
İsterdim ki baharın kuşları ötsün
İçimizden havalanan kargalara döndüm

Bakma bana çok kırıldı gönlüm
Sevdiklerimin sevdiği olmamışım gördüm
Ya rakamlar ya çıkarlar gerektiğinde
Aynı gözlerin ardından bakamayan bi kördüm

Nefreti aileden gördüğümden
Bana yalan söyleme boşuna tanırım en derinden
Sevgisizliğin ziyan ettiği çocuklar
Bir gün sırtını dönecek elbet tut elinden

Gidecek miyim hiç bilmem
Kalacak mıyım ardımda
Beni düşler yormuş içimden solmuşum herkes farkında
Aklımda bi türküm var
Dünya benim sırtımda
Ne bu yangınlar ne bu yağmurlar ne hüzünler umrumda

Ne ağlarsın zülfü siyahım
Görünmez oldum geçtim izahı
Metruk mahallelerden dizilmiş nizamı şu vicdanımın
Peh gururlu bi zanlıyım

Güzel gelecekten banlıyım lan
Hem onlar kim ki beni seçecekler hah
Fırsat verdiğinde ezecekler
Sen bi kelebeksen zayıflığını sezecekler

Beni annem gibi gece bekler
Başka sarıldığım yok insanlar geçecekler
Sen hayatta kalırsan kötüler göçecekler
Ama bütün neşeni içinden sökecekler

Ne çare bu ziyana bu ömürde
Gamlıya sorma sebep hepsi gönülde