Ados – Yıkılır

İçinden çıkılmaz hayallerimin dışındayım sadece izliyorum
duygularımı gizliyordum çok gülerek ağlamak istiyordum
kahrolmaya teşne durumlara düşmeye alışık pisti yolum benim
her sabrın sonu yenilgi olunca insanlığımızı diss’liyordum
değişmiyor bazı şeyler
koca ömrüm razı gelmez
yolun yarısına küsurat var
içimdeki çocuğu bir görsen sen
hiç görmezler
hiç görmezsen nasıl varıcaz o huzurlu zamana
hiç dönmezsen, hiç dönme sen
eski dostum sevdiğim özlediğim beklediğim ya da her kimsen
hiç dönme sen
tüm izlerin iyiliklerin ihanetin vesairenle çekip git sen
tek başına tutunduğum hayatımı sizinle yok edemem
benden çaldıklarınızı görmezden gelip tekrar edemem
ruhlarınız yanımda yok umurumda değilsiniz hiç bedenen
varoluşuma isyanımı sizleri dahil edip kirletemem

Hiç dönmezsen hiç görmezler
dünya dönmez sen dönmezsen
her şey yalan her şey rüya
her şey düşlere mi kalacak o zaman?

Her şey ölür gerçek kalır
herkes gider bir ben kalır
her şey yanar her şey kahır
her şey benim üzerime mi yıkılır?
yine mi buna yakılır?
yüreğe sızısı kalır

Çağırıyor, toprak beni çağırıyor
hayat meskun mahalde müşkül durumların toplamı buna çare yok
elimde değil bağırsam da sesim hiç çıkmıyor
gözlerim dahi dolmuyor artık kalbim belki de atmıyor
kendimi aradım durdum kendime vardım sandım
aksime baktığımda gerçekliğin gözbebekleri vardı
korkuya teslim aklım en sonunda şuna vardım
eski dostum sevdiğim özlediğim sen hep buradaydın