Ados – Yüzü Kara

“Duy beni, buradayım
Seni anlatıyorum, bizi anlatıyorum. Duy bizi.”

Kazanamadın bile kaybettiklerimi
Görün affettiklerimi
Göreceğim bir gün sizi
Benden daha beter o bitikliklerini
Dünyanıza ben dolacağım
Kuşatacağım her yerini
Ben yaptım, ben yıktım
Pert olmuş dert etmem dediğim
Boş verdim efendiliği
Huzurla mesafeliyim
Düşerken daha deliyim
Ben o kör kurşunun hep isabetiyim

İçerime akar, akar içerime
Üzerime basar, basar üzerime ah
Kederin yüzü kara

Ciğerime akar, akar ciğerime
Çiçeğime basar, basar çiçeğime ah
Kaderin yüzü kara

Bulacağım bir gün
Öyle ya da böyle
Yerde ya da gökte
Huzur ya da öfke
Kırılmadan direncimiz dik duracak gövde
Bir tarafım çölde
Gecelerin soğuğuna alışkınım bölme
Bir tarafım çölde
Ateşlere yürüyorum etme bana gölge
Güvenmeye tövbe
Dostluklar, insanlar eski bir gömlek
Gel de buna sövme
Alışınca bırakmıyor kötülüğü görmek