Allame – Sevilmiyor

[Verse 1]
Köle, yaşa.
Hayatın boyunca birilerine çalış hep.
Diri diri gömül ve kalanını taşı.
Yükün çok ağır o başa.
Paşam, daha bu ne ki fikrin bir derya zamanın dere.
Ki sana bulaşır eminim ona bulaşan.
Hep bir ses duydun diyor ki -Kulaç at.
Buradan kaç!
[Para mal ara bak?] karavana sık bak havalara gör biri bakarak alır.
Öteki hiç seçemez onu yaşamı sana diss olur onun.
Çekili soluk, biri çekip vurur birisi ölür.
Gerisi meçhul hapislerde çürür.
Teri düşmeden o çocuklar büyür.
Onlarda birine eder cürüm.
Bir sürü koyun içinizi oyup içine zamanı kapadım.
Doyun, yiyin, şişin.
Bu sanki oyun.
Neyin işidir ölüm bu yol.
Beyin bu stresten daha da bölünmüyor.
Çeneni yor.
Mezara kurul ve gidince kefeninin cebini yol.

[Hook]
Sevilmiyor.
Hiç kimse.
Hiç kimse için hep sevimli ol.

[Verse 2]
Şekilden azat ol.
Çok bilgiden ulema.
Popüler kültür mezar sana ve değerlerine bela.
Hataların odun kaderin hızar.
Ayaklarına bütün yollar uzak.
Bırak ayak yapma kendinden utan.
Hedefin güneşe, aya, buluta.
Girsin ben merkezci tavrın tabuta.
Biri banker, biri manken.
Biri Nataşa, benzin iki tanker çekip.
Terk et kenti keresteler eksilsin.
Kene k*vaşeyle kan ter.
Fark et, ne kadar yukarı çıktığını.
Felaket düşüşün zahmetli olur.
Melake değilsin. (hayır)
Et kemikle bütün ama ruh dünyaya ziyafet.