Alper Erözer – Gelemem Ben

Işıklar sönünce, bir tek sen yanımda
Karanlık seninle son bulur kaybolur uzaklara
Her yolun sonunda tuzaklara
Bitmeyen sonsuz buhranlara

Gelemem ben
Düşemem ben
Kendime bunu hiç yapamam ben
Hayır gelemem ben

Hayır gelemem ben zaten yorgunum bir de bitiyorken sana
Hayır gelemem ben nasıl olabiliyor çıldırıyorum ben sana
Hayır gelemem ben çünkü biliyorum deliriyorum ben sana ya

Hayır gelemem ben

Bütün o kırıkları
Taktım yerine kendime kendime baktım

Yine de oturmadı
Tırlattım bu kafayı sırıtmadı

Düşünmek gerekir o andan itibaren
Hislerim karşılar bütün ücreti mütemadiyen