Ayşe Betül – Gol

Kendimi boğdum, bak yeniden doğdum,
Sataşsa n’olur? Lacivertin çoğulu.
Koşmaya at gerek, yatmaya kat gerek,
Hadi kalk gidek de teletabi tepelerine ip gerek,
Hamakta yatmaya vakit gerek, nakitse çok şebek,
Emeklemene tek sebep, pek de beklediğim gibi değilsin bebek!
Ah!

Mektep dolu merkep, hepsi hafif meşrep.
Başladı eşraf, tipim biraz eşgal.
Elimde maşrafa, gelemem boş lafa,
Huysuz falloşof kafam, hoş geldin leş adam!
Sol çenene kroşe, eder seni tuş-e,
De ne diyon bu işe? Alayınız bullsh*t!
Bastard, manşet, dehşet, hep tv’de vahşet, peh peh peh!

Bu da mı gol değil? Bu da mı gol değil?
Tengri biz menen, korkmalı değil!
Sakın bana sarmayın, bana bişe sormayın!
Çünkü söyleyiveririm umrumda değil!

Duygularım vavien,
Ordan kapat sen ben açıcam burdan kanka mic’ı ver.
Katiyen gelemem, kendime gem vurucam,
Onları yok edicem, kabıma dar gelicem,
Kafam atarsa gidicem, yatarsa kalıcam.
İki laf edicem, size vaaz vericem, küfürbaz olucam,
Cafcaflı cazlarımla camdan cama atlicam!

Kes gazı kes!
Çek çek baba çek!
Peşkeş çekicek bedeni fame için keşmekeş bi yerleşke.
Memleket ona dar
Leş karı! Mic’ta sert tavrımı hazmetmen şart baby!
Şansına küs yalakadan hazzetmem run baby!
Run, run baby run.

Umrumda diil, hiç umrumda diil,
çünkü söyleyiveririm hiç umrumda diil.