Azap HG & Suna – Suçlu

Bakma bana öyle suçlu benmişim gibi
Bakma bana öyle suçlu benmişim gibi
Giden sen değil misin beni ateşlere atan
Geçen bu yılların hesabını sen verirsin

Ben değilim inan bana bu defa suçlu ben değilim
Tabi gel gelelim derdimi hiç kimseye anlatamıyorum yıllardır
Güneşi görmeye hasret kalbim kapalı göğsümün perdeleri
Sen ruhuma izler bırakırdın ben kalbini dahi kırmazdım

Düşüyorum affet boşluklardan, dolduramadığım boşluklar var
Sonsuzlukta bi’ hayal gibiydin nası gelicem sana yol çıkmazsa?
Gerçeği dinlemek ister misin şu her gece sızdığım koltuklardan
Beni ölüm değil bırakıp gitmen ölüyormuş gibi korkutmakta

Düştüm kaldır, bu düzen bana küsmüş tanrım, buymuş tavrı
Çok kez yandı, bu resim bizi üzmüş artık, gelmem kalsın
Son kez öldüm veda ederken cesedimi yolda bulmuşlardır
Bende bıraktığın hatıralar göğsüme sıktığım kurşunlar mı?

Unutmak artık imkansız, hikaye her gün güçleniyor
Düşlediklerim ömrümü aldı gözüme bakıp bana küsme diyon
Şeytan solumda üfle diyor, aynalara bakıp küfrediyom
Rahatla çünkü hikayemizdeki tüm suçu sade ben üstleniyom