Buğra Solmaz – Dilimde Kar Var

Sustuğumdan mı içimi öfke aldı
Düştüğümden mi yüzüme tekme aldım?

Düzlüğe çıkamadım arkam hep bayır
Tepelere çık haykır, bağır, çağır!
Son sesimi de kussam herkes sağır;
Yoruldum…

Üstüm başım, elim ayağım kir gibi
Cümlelerim dinlenmez, hakir gibi.
Kendine bile çağlamaz nehir gibi;
Duruldum…

Elimde kar var, dilimde kar var
Tepemde rüzgar, fikrimi efkar sardı…
Kaçtığımdan mı peşimde gölge vardı…

Toplamakla düzelmez bu can kırık.
Söylemekle tükenmez içim buruk.
İçim ürkek, dışım sanki korkuluk;
Yoruldum…

Hızlı koşamadım, dalağım şiş gibi.
Soluklanayım, nefesim bitmiş gibi.
Buralarda her mevsim kış gibi.
Kar oldum duruldum.