Çağıl – Kördüğüm

Hasret tüten bitmek bilmez gecelerde
Bedenin sığmadı boş odalar
Bakışların hep kaçışta
Kendinedir kızgınlığın
Kimsesizliğinle boğuşup durursun

Gitmek mi gerek kalmak mı
Belki de gitmek için
Vakit çok erken

Resimleri başucumda durur bakarsın uyandığımda
Yeni güne onla başlarsın
Mesajları durur telefonda
Silemezsin anlam kazanır
Tekrar tekrar okudukça mısralar

Aldığı hediyeler durur odanda
Tutup atamazsın
İçin yanar kıyamazsın saklarsın
Eşyaları kalmış dolabında
Kokusu sinmiştir diye
Alır alır koklarsın