Cem Adrian – Emir

Tüm sözler seninse, sessizlik benim
İçimde açan bu siyah şey senin
Yüzümden, elimden, kalbimden damlayan
Yerlere saçılan bu renkler senin

Elinden tutar hep götürür seni
kapılar kapatır bırakır beni
Geride, derinde, gecenin içinde
seni izleyen o gölge hep benim

Uzaklar seninse, tüm yollar benimdir
Gördüğüm yüzünse sevmek bana emirdir
Sana uzanan sadece ellerimdir, hissetmelisin

Kalbim en sağlam en yıkılmaz kalemdir
Yıldızlar seninse, karanlık benimdir
Sözlerim en dokunulmaz mabedimdir, gitmemelisin
(Sakın vazgeçme, gitmemelisin)
Hoşça kal deme, kal