Damla Pehlevan – Konuşmak İstediğim

Konuşmak istediğim ne çok şey var
Dokunmak istediğim ne çok kalp var
Herkesin yeri başka
Herkes ayrı melodidir

Bakınmak
Her sokağa çıktığımda
Ve dolaşmak
Yüzümde sahtekar gururumla
Ve içmek
Her kişisel savaşın sonunda
Senle olmak
Kendi yatağımda kendi başıma

İzler var koynumda pusu kurmuş ruhumda
Susuyorsam farkında olmadığım kaderimdir
Yüzler var arkamda yürüyorlar şimdi yanımda
Bir el varsa avuçlarımda bil ki başka birinindir

Konuşmak istediğim ne çok şey var
Dokunmak istediğim ne çok kalp var
Denersen herkesin yeri başka
Dinlersen herkes ayrı melodidir

Konuşmasak da anlaşırız
Tenin tenime değsin yeter