Ebru Ünal – Sandık

Eski bir eşya gibi çürüdüm bodrumlarda
Toz pas içinde bedenim, yok mu bana yer bir odada?
Bir zaman en nadide köşedeydi benim yerim
Şimdi rafa kaldırılmış, eskicide bile yok bir değerim

Sana neler oldu bilmem ama ben eski benim
Vaz mı geçtin benden pas mı tuttu yüreğin?
Altınken pula mı döndüm? Ateşken küle mi döndüm?
El mi oldum sana, bana sırtını döndün?

Olmadı olduramadık demek ki hadi durma git
Çekeceğim acılara ben razıyım ama bende bit
Yokcu yolunda gerek gidene dur denilmez
Kalbim bir sandık sen ise içinde ama vuramam kilit