Eskitilmiş Yaz – Bozgun

Alır; Öykünü, kalbini, hissini…
Kalır; Öfkesi, darbesi, hilesi…
Çalar; Emeği, terini, seneni…
Koyar; Kefeni, göçeni, gideni.

Yapar talan
Tapar palavradan,
(Hepsi arpadan!)
Sorar seni
Duyarsa durmadan,
(Hepsi arpadan!)

Yakar yıkan
Yatan yaralardan,
(Hepsi arpadan!)
Satar seni
Doyarsa uzaktan.

Görünüyor karanlık!
Ufuk bozgun gibi.
Sönüyoruz debelenmeden,
Gel, kurtar bizi.