EVA – Leş

Leş (leş, leş, leş)

Bi’ dolu paranoyalar beynime ışınlanır artık
Lan arsız amansız gibi içimde karanlık
Parasız kaldınsa düzen içindeki
Bi’ yalansın da söyleyin sarsın
İçime çektikçe ben gelir benzim be renk kiminin
İçinde ses kimine göre bi’ keş kimi der ruhuma eş
Yine de sabit bi’ ses beynimin içinde hep leş

Leş, leş, leş
Sizin düzeniniz leş
Ortamınız leş

Karanlık bi’ çağ bu
Kafa kaçık malum
Geceler hep kabus
Cehennem daha lüks
Neslim hep malum
Yok burada kanun
Materyalist kambu
Lan nasıl bi’ kafa bu?
Der: İş yok, para bul
Sen avucu yala dur
Hayat eder mağdur
Der: Kanun kaçağı bu

Bu benim hissim
Aynı hisle misli misli gezdim
Gezdikçe bezdim, prangalar eskir
Bu düzen için kaburgalar pestil
Benim içim değil la politik ve resmî
Kafamda tonla paranoya deli dolu dizgin
Hani ben değil de bizdik
Uzatma pislik, tek ayakta bin ton yalan
Dolanır da geri girer cebindeki para
Tamam la tamam bak şimdi duyarsa ara
Değil la kelamım zarar
Bu bedel için kalmadı tek kuruş param
Vicdansa rahat, sen unutma zaar
İçinizde dolanır bi’ tilki
Lan hepsi birbirinden pinti

Leş, leş, leş
Sizin düzeniniz leş
Ortamınız leş

Kaskatılaştım kalmadı tadım
Ağırlaşır kanım, karın ağrımsa kalır

Leş (leş, leş, leş)

Bi’ neden için varım, varana kadar salın
Anılar dolu yanım, durana kadar kanım
Atar ağları hatır, hatıralarım kalır
Şu kafan kadar kalın duran borcuma bakıp

Leş (leş, leş, leş)