Gülşah Kömür – Çok mu Zor

Tebessümün uzaklarda
Korkarım ki tuzaklarda
Kabuk tutmuş öpülmemiş yaralarda
Oysa uçsuz bucaksız
Hayaller hep imkansız
Giyinmiş zırhını bekliyor arsızını

Şurda ne canım yer tutuyor
Ne de cürümüm ateş yakıyor
Utana sıkıla öpüle öpüle bir metre bir yer tutuyor
Sevdan bi kuş misali uçursa yine bizi
Süzülsek enginlere açıp kanatlarını

Yok ki hesabı olsa telaşı
Geçmedi bekledi bitmedi oysa
Her yanı makul tatlı belamı ben severim elbet
Kimse karışmasın

Al beni de bu (bi) yalancı bahar gibi
Gün yeni de sevemez mi tekrar bizi
Öp bi kere
Çok da zor istemesi o mükemmel dünyanı
(Çok mu zor terk etmesi o mükemmel dünyanı)