Halil Sezai – Fırtına

Kendimi kapattım kafeslere
Sus, nedenini sorma
Üşüdüm biraz bu hainlikte
Git, fikrimi sorma
Kendini yorma
Sakın dokunma

Dipsiz kuyularda bir şeyler aradım
Dur, adını sorma
Bir çığlık duydum çok uzaklardan
Sakın korkutma
Ağlarım sanma, boğulmam korkma

Geçmişimi kül etsem
Durup durup küfretsem
Tanrı’ya isyan etsem de
Bitmez ki bu
Ben bu şehri terk etsem
Ölüp ölüp dirilsem
Dünyalara hükmetsem de
Bitmez ki bu
Fırtına