Hidra – Çok Harman

Başına bu geliyorsa kabul etme
Baş edemez herkes ölümle
Kendini gördüğün aynalar bile
Yalancı bu devirde gerçek ödül ne?
Gerçek ödül bu; beni bulabilmek
Bela ve dertten geri durabilmek
Serin olur denizimin dibi dibe düşme
Kendine bile bile küsme
Dürüstçe, kafanda ne varsa dök
Alan da veren de g*t
Zaman ver heralde söz
Hayat ne fena bir döngü ki ölüm de ölümlü
Zebani döndü bu gece bu sokaklara
Kapkara anılarım ve bir çoğu Ankara
Çıkışlı aşklarım kalmış hep arkada
Hepsini hatırla r*kı masasında
Unutcan inan bana
Durum gariban fakat ümit hep var
Dünü pespaye olanın gücü hep var
Küçük esnaf kafaları sarmıyor beni
Ama bir kadın sarıyo ki gülüp esr*r
O zaman gülüyor şu yüzüm
Dünü yok günümün
Büyük yol yürüdüm
Görüyor mu gözün
Dönüyorduk ölümle şu s*garayı durduk
Çünkü zıvanası ruhummuş

Yorgunluk, sarhoşluk
Dolmuşluk, yok olmuşluk
Korkmuşsun, soluk al dur
Mahvolduk

İstediğini anla sonra darlama
Çok harmanım şu mutluluklara
Ne bilmediğini bilsen o yeter sana
Tutunmadan şu korkuluklara

Şirketlerinize mol*tof atıcam
Sanırım denetimi yakıcam
Gene biri konuşuyor hakkımda tahmin et
Hangi tedavisiz akıl onu alıcam vav
Ölümüne salıcam taaaa
Dirilene dek yapmam
Gerekeni yapmam
Deli deli bakman
Beni geri atmaz
Seni ezik aptal
Güliver hiphoptan
Serüven araklar
Gezegeni takmam
Şerefine ahbap
Şerefine başkan
Gene geril alttan
Beni bağlamaz artık yaşananlar
Bay bay