Hidra – Dip

Henüz değil, bugün ölmemelisin

İstediğimi bana geri ver
Aldım elinden kalakaldı enikler
Dilediğini dayat değişmem
Malı çaldı herifler aynı yangın yerinden
Alışkanlık değilken nasıl sardı ki birden?
Rap’i sömürge olarak gören a*cı kemirgen
Hepsi baktı delikten, gelin artık yedirmem
Kesik attıkları müzik intikamı benim ben

Çık yetenek avına er muradına
Tonla kan emici yarı drakula
İtibar kazanmak için uğraşırlar
T*şaklarımı vururken suratına

Geliyor gelmekte olan eriyor zaman
Duymuyom ne diyon bana irrite ediyor ama
Sinsice seziyom, vaşak gücünde geçiyom t*şak
İçleri geçiyor hâlâ deliyom en iyi olarak

Problemin ileri şizofreni
Herkesi kendin gibi sanman ise fregoli
Paranoyak sendromun bile komik
Dile kolay sekiz sene önce yazdım ve kapımda yine polis

Kapansın tüm perdeler
Sorun yok sallasın bütün dertler
Algımdan küçük evren
Yaratmış tanrılar düşünmeden

Apaçık düzmecen bataklık kümeler
Yargılar küçümserler
Yaşandı dün denen, aş artık güç veren
Sancıdır güçlük veren
Yok dikta, dinlen git on bin kat
İçten gir torpil kap, kinlensin çok cins var
Bir derdin yok, Hidra, işlerse çok iyi
Şirketler imkânlar listeler, oh, geez

Başka bi’ gezegene sal tanrım beni
Hâlâ yalnız benim, hâlâ ruhum yangın yeri
Zaman akıp geçti, hayat durdu çarptı yere beni
Sabah altı rengi hâlâ duru vadilerin

Çok zor geri dönmek
Bi’ doktor verir örnek
“Şizofren” denir önce
Problem nedir öfke
Yırt posterleri büyüdün
Hiç yol vermedi güçlük
Bin ton dert gebe düzlem
Yere düşme gene düştün

Hennessy’nin dibini görmelisin
Yenisini söyleyip gömmelisin
Şarkını masada söylemelisin
Henüz değil, bugün ölmemelisin