İbrahim Erkol – Ben, Sen, Siz

Sen yada ben
Ben sen siz
Sen ben siz
Ne denir ki bilemem

Usulca okşuyordum saçlarını
Küsünce çarpıtırdın kaşlarını
Çocukça elimi bırakıp kaçmaların
Ne olur gönlümden uçma sakın

Sakın o ellerini başkasından
Duyamam sevdiğini başkasından
Seni kandıracak sarmasın bak
Ellerini çok geçmeden bırakınca

Anlayacaksın ne yazık çok geç artık
Elinde yoktur artık hiçbir şansın
Yüreğin dayanamaz ki buna artık
Kader bu enkazlara niye attın ?

Sakın ha isyanlara teslim olma
Gönül bu kurtulamaz burnu b*ktan
Gözünün ücraları nemlenmiş kıyamıyorum bak
Sıkıca sarıl sakın aşağı bakma

Huzur bir aşk ibaresidir eğer bilmiyorsan
Son veremem şarkılarıma eğer dinliyorsan
Eğer gözyaşını bir başkası siliyorsa
Tebessüm ettiğin hiçbir değer bilmiyorsa

Ne yazık içimizden gelen hisli hiçbir şey yok
Bugün varlığına inandığın yarının yok
Gözün tok kalacak kalbinin açlığı sefalet
Bir aşk daha bitmişti nihayet