İmpala – Suratını Gizle

Bilirim çözemediğin sorunların var
Kafanda dönüp duran kaosların var
Kalbin kırık biraz da belki yağar ellerine kan
Duvarlar üzerine gelir durur yatağın mezar
Ah! Senin yarım kalan ruhun
Tüm her şey eksik gibi sanki nerde tüm vücudun
Donuk, sanki gözlerinse sakin
Ben burdayım lakin, aklım sende sahi!
Kayboluruz belki ikimiz beraber
Şu duvarlarda kaç senedir hapsolur bedenler
Toparlanmak lazım fakat şimdi olmaz erken
Çuvallarız bazen hem tam başardım derken
Ama olsun, hep takıldık zaten
Ayranımız dökülünce eğiliverdik kasten
Sanki zevk de aldık tüm bu saçma döngüden
Bulamadık neydi böyle başımızı döndüren

Suratını gizle
Seni öylesine mutsuz görmek zarar bana
Kuralını bilmem bu işin
Gelip yüzüne dokunmam gerek
Zaman geçmez bunu yenemem

Bilirim çekmecende korkuların var
Kalın bir kitap gibi sanki kalmış arasında rafların
Özgürce uçuyoken kırılmış tüm kanatların
Hem de görmemişler bunu s*ktiğimin salakları
Kokun ezberimde yörüngem ekseninde
Dokun istediğin kadar canımdan eksilince
Sokul yanıma var gücünle seni ben isteyince
Karmaşık bi puzzle olur vücudumuz kenetlenince
Ellerimse sıkı sıkı boynunda terlerken
Yorulmuşuz hemen kalkamam ki erkenden
Hayat var gücüyle öyle devam ederken
Sar sigara yak bi’ tane saat geç mi derken ben
Bıktım artık yeter hep bizi mi bulcak
Nolucağını sormak hep mi alışkanlık olcak
Ben pes edip de bıraktım bak dört ayımı burda
Korkmuyorum hiçbi’ şeyden gel bakalım nolcak