Jabbar – Anka

Kapandı gökler yağdı yağmur üstüme
Hiç bilmedim geçer dedim üç beş güne
Kanadım kırık uçamadım, bu diyarlardan göçemedim
Ne yar ne serden geçemedim sustum bile

Sızım azaldı döndüm yine kendime
Düğüm çözüldü kayboldum bak gitgide
Gerçek kendimi bulduğumda hiç kimsenin oldum ben
Anka misali küllerimden doğdum yine

Kapılar uzak koşsan dursan nolur
Kendini değil beni bir duysan nolur
Yukarıda güneş gözünü kapatsan nolur
Kalpler uzak, elimi tutsan nolur
Kaygısız hiç yüzüme bir baksan nolur
Faydası yok artık sussan nolur

Batan güneşler sebep yeni günlere
Kaybetmeden bulunmaz yanlı dünlere
Üzülme boşver çok sürmez
Kalp dediğin boş durmaz
Bir sen daha bulunmaz
Gel kendine