Kadife – Bomboş Odalar

Çok uzun zaman önce
Burada güzel bir kız yaşarmış
Annesinin güzeli… Arkasından kimler ağlarmış
Gözlerine bakınca her mevsim ilkbahar tadında
Mutluluk mavi bir kuş, uçup gitti terk etti bizi

Bomboş bomboş odalar…
Kabuk bağlamış yaralar…
Ruhuma ebedi yağmurlar yağar

Bir gül açtı kalbimin tam üstünde
Lütfen ölmesine izin verme
Ben, sevgili, sönmek üzere olan bir mum misali
Beklerim son nefesini

Kelebekler kalbimi iyileştirmeye götürdüler
Çok kısaymış ömürleri…
Bir daha hiç geri dönmediler