Kendimden Hallice – İlacı Olmayan Ağrı

Seni bir kez sevdim
Ama her gün öldüm
Bana kalbin çöldü
Serabımdın gördüm

Sevecek sandım sevecek
Reçetem oydu kayıptı ilacım
Gülücem bir gün giderek
Huzur hiç kimseye eşit dağılmadı

Geceler gündüze hasret
Zaman hiç kimseye eşit dağılmadı
Geçecek sandım giderek
Acılar en derinime çapa atmış

Hep buz vardı aramızda
Ben yandım erimedi sonra
Kül kaldı avuçlarımda

Uzun sustun
Derin küstün
Biraz uslansın şu gönlün

Güzel güldün
Bense düştüm
Yara bere oldu tüm gönlüm