Kubilay Karça – Gökten Düştüm

Nefesimi kesiyo bu düşler birden
Hevesimi kaçırıyo hepten
Geceleri üzerime dökülüyo gökten
Ay parçasıyla yıldız yekten
Neşemizi kaçırıyo boktan şeyler
Olur olmadık zamanda gelirler
İte kaka gidiyorum bu ne biçim iş len
Gözüm görmez geleceği resmen

Beni kandıramazsın yıldıramazsın
Önüme dikilip durduramazsın
Canımı çıkarıp atsan da köşeye
Bi kurşunla beni caydıramazsın

Yara benim ciğerimde
Üzülürüm onu düzme
Bu semtin ışıkları sönse
Bu gece huzurla ölsek

Gökten düştüm ben bu dünyaya
Cehennemine yalanlarına
Al yanına beni al yanına beni al yanına
Lütfen al yanına

Sebebini biliyorum resmen gidişinin
İkileme düşüyorum hepten deli miyim?
Nedenini soruyorum yekten gecelerin
Nefesini yoruyosun boştan yere bil
Eserini görüyorum aynaya baktıkça
Derin derin uzaklara daldıkça
İçip kapılarına dayandıkça
Sustukça yandıkça

Beni anlayamazsın korkutamazsın
Sessizce benimle oynayamazsın
Kalbimi çıkarıp atsan da köşeye
Nefretimden öyle kurtulamazsın

Kara bu gecelerim hep
Üzülürüm bana gülme
Dünya yanarken
Bu gece huzurla ölsek