Kubilay Karça – Uzak

Denedim defalarca kez kaçmak istedim de hep
Bir hastalık gibi bulaştı gitmedi bir türlü be
Yanarım gecelerinde dalıp iç çekişlerinde
Sebebi sormaksızın kaybolup gidişlerinde
Anlamak istemedikçe anlattım boş yere
İyi biriyim ben dedikçe suçlu oldum yine
Hep karanlığıma döndüm yaşadım içten içe
Yaşamak denirse

Özledim der ya bazen insan
Zorda olsa sorunda olsa
Üstüne gelir ya dört duvar
Sıkışır da kaçamaz ya

Zor günler geçmek bilmez
Uzak bana uzak mutluluklar
Delirmek üzereyim burada
Herkesten uzakta

Sebebin olmasın bir kez aramak için be yeter
Kaç kere yalvarmalıyım kullanmayın beni diye
Yalanlar hep tuzak bana gündüzler hep uzak bana
Korkakça tavırlarla dokunmayın nolur bana
Sağımı solumu göremez oldum kendi kafama sıktım durdum
Kaçacak bir yerim kalmayınca ben de teslim oldum
Savaşamazsın Kubilay anla onların silahı var
Baş edemezsin hiçbiriyle onların günahı var