Kubilay Karça – Vicdan

Sor sor hadi sor içinde kalmasın
Bu Eylül’de yaprak döktü yaralarım
Yangını harlayıp canımı yandırdın
Kalemi kır hadi karalama canım
Sap sap yanlış yola
Oynadın oyunlar kalbin taşa
Döndü zor yalanlarla yaşamak
Kaldım yine bir başıma

Bilemezler çok çabaladım
Vicdanım rahat artık
Kal bi’ gece daha kal
Güzel günler var

Farklı bi’ tavır aldın
Demir aldın limanımdan
Buda beni esir aldı
Kesip attın, ne pis aktı kanım ah
En sonunda beni deli sandılar
Seni senle yada sensiz
Sevebilirim belkide densiz
Diyebilirler olsun gelsin
Desinler bi’ hiçim sensiz
Kelimeler aklıma sığmıyordu
Gece gündüz uyumadan
Af diliyordum elim kan içinde
Benim can özümde gidip
Ağır üzüntü verir
Benim kalbim kırık