Melike Şahin – Samatya’da İlk Rakı

Ezberledim dişini, dudağını, elini, ayağını
Taşıdım günahını, ayıbını bulamadım yangınında
Uzağa düştüm kendine sor niyesini nasılını
Tuzağa düştüm mesulu sensin katlinin baharımın

Yollarından kollarından bir haber
Düştü payıma ağırından bir keder

Samatya’da ilk rakımızda gördüm
O gözünün o gitmeyen yaş hüznünü

Gözlerinden süzüle süzüle bana akıyor
Bilmesen de içimi içimi delip geçiyor

Kurşunun ağır çıkaramam ki
Tek başıma elim gitmez ki
Gözünü seveyim sessiz durma