Mert Şenel – Şaraplar ve Kadınlar

Şaraplar ve kadınlar
Nereye gittiğini bilmeyen adımlar
Yine kendimi dağıtcam
Gelip kurtar hadi beni gün batımından

Ben ne yaptığımı biliyor muyum sanki
Neyse doğru yolda gidiyorumdur belki
İçimde kendi dünyasına yabancı biri var
Bir konuşsa neler anlatacak sana, zamanı yeri var
Olmak istediğim bir ben var, bir de olmaya çalışırken tükenen biri
İçimde fırtınalar kopmuştu durgunken bile
Tanımadığım evlerde bulmuştum kendimi
Acaba bir kere de kendine mi hesap sorsan?
Uğraşama benimle, kes at sonra
Olması gerektiği gibi her şey de bir tek ben mi tezat yoksa?

Ahh dayanamam…
Bu sefer korku saldı, çok bunaldım, bir mucize olsun tanrım

Şaraplar ve kadınlar
Nereye gittiğini bilmeyen adımlar
Yine kendimi dağıtcam
Gelip kurtar hadi beni gün batımından

Artık umursadığım her şey değişti
Sanki dünyada tek başımaymışım gibi
Bir ses yok ya da varlığımı hisseden biri
Kendi adımlarını takip edip
Geride kalma
Kendini tanımadıkça çok zor derine dalmak
Şansını yarat yol yok yeniden aptal seni sen anla
Yeni kadınlar yeni şarap belki uyandırır seni seraptan
Kimi güzellikten ibarettir burada kimisi laftan
Konuşmak da sıktı şimdi gözlerimden oku
Kalmak için azım ama gitmek için çok
Savaşmaya hazır değilim ama barışmaya da yokum
Elimi üstümden çek yalnızlığa alışmayana dokun