Merve Özbey – Yaramızda Kalsın

İki yalnız bir doğru edebilirdik
Şimdi farklı şiirlerde yaşar gibiyiz
Ben Mecnun, sen Şirin; tesadüf değil
Biz bize kurulmuş tuzak gibiyiz

Söz ettim mavilere, içimdeki yaralardan
Gökteki yağdı yine, yerdekinde yakamoz var
“Bu bir soygundur” der gibi bakan gözlerinden
Artık gider gibiyim

Bahsetme kimselere, yaramızda kalsın
Sığmadık şehirlere, şiirlere taştık
Unutmadım yine, bir büyüklük bende kaldı
Ah kadehler kırıldılar sana bu gece