Narkoz & Emir Şamur – Yere Düştüm

Bozulmuş şehrimin tüm dengesi
yok artık toprak ayrı taş parayla anlatılmaz gerçeği
İçinde bela batmak ayrı dert çıkışta yok bu memlekette
en akıllı satıp giden her şeyi
Yetiştik hep bi’ parsel arzusuyla bi’ anda
çardak oldu yeni mekanın hem de semtin ortasında
Yenmiyo tadından bi’ de aynasızlar uğramazsa
bak ayrı keyif verir o gecede ayaza bağlamazsa
Elimde ceplerim dilimde sitemkar bi’ parça
yandı döndü sigaralar yine anlamsız telaşla
Kafamda geçmişimden sahneler dönüp dururken
sanki hepsi ayrı masal ve oynayanlar başka
Alnımın silinmezimi anlamadım ama yarışmasam da
buldu beni ve baş köşem de yerini aldı bela
Gönlümün pasına bakma sen gebeyken aşklara
biz yelken açarız bulup ışıkta ummadığın baharlara

Yine vurdu bak yere düştüm kaldırmıyor ki yerden
Ben hayata küstüm ah bu acı geliyor nerden

Yolundan sapanlar var maddelerle şaşanlar
bak abilere de kaşarlıkta kendilerini aşarlar
Kafamda sorunlar bide uykulardan çalarlar
ve gecede çöktü çoktan odama nerde kaldı sabahlar
Sualler sorgular bu dört yanımı da sardılar
gözümde belirir onca şekli bozuk burada sanrılar
Sonunda battı ay hiç ölmeyecekmişçesine yaşar
içince yeşerttiğim iflah olmaz sancılar
Bahtımla barışmadı da yıldızım çatık kaşım
ve bundan ötürü mücadeleme dahil ettim hırsımı
Beklerken tılsımı tabi yerde buldum sırtımı
bize lüks tebessüm yok bi’ çare kendime bile kızgınım
Yüzümde var telaşı yarının başımdan ağrının
tabi eksilmemesi normal artık bizde napalım
Dedikçe ördü kader hep insafsızca ağları
içimde koptu naramın dilimde düğüm dualarım