Nazan Öncel – İmdat

Yiyecekmiş gibi bakıyor
Kadını malı sanıyor
Gözü dönmüş kararmış
Soysuzun biri
Hep mi acı
Hep mi kara
Coğrafyanın
Kadın kaderi
Ben sevmem o itleri
Ve benzeri tipleri

İmdat korkuyorum anne
İmdat beni koruyanlar nerde
Benim adım kadındır
Çiçek senin babandır
Benim adım insandır
Yaşamak hakkımdır

Bir uçurum kenarındaymışım
Avaz avaz bağırıyormuşum
Sesimi duyan yokmuş yine
Tir tir titriyormuşum
Hep mi acı
Hep mi kara
Coğrafyanın
Kadın kaderi
Taş gibi sert
Yumruk gibi tok
Zehir zemberek
Her cümlesi
İmdat korkuyorum anne
İmdat beni koruyanlar nerde

İster çarşaf giyerim
İstersem etek
Namus benim kafamda
Başka yerde arama
Mercimek kadar beyninle
Suları bulandırma
Etek boyunla kodlama beni
Diz altındaysa Kezban
Üstündeyse or*spu
Daha yukardaysa f*hişe
Vurun k*hpeye
Vurun diyenlerin dünyasında
Vicdan arama
Akıl veren çok
Rahat veren yok
Tepesi attı mı sıkıyor
Vurdu mu indiriyor
Yatıyor ama çıkıyor
Kadın düşmanı bunlar
Merhametten bihaber
İnsanlığı ölmüş
Sorsan Allah korkusu var
Oku biraz oku
Einstein’dan Edison’a
Arşimet’ten Tesla’ya
İlim bilim irfan öğren
Yat kalk şükret onlara
O çektiğin bıçakların
Sıktığın kurşunların
Susturduğun dillerin
Kestiğin ellerin
Hesabını vermeden
Kurtuluş yok sana