Nil Karaibrahimgil – Cancağızım

Bilmem neden sustum ki öyle ben?
Böyle değildim ki hiç eskiden
Sesimin neşesiyle susmazdım
Hiçbir şey söylemez oldum neden?

Gelmiş yüzüme bir hüzün
Hep yerlerde gözüm
Sustukça susmuşum

Ben kendime mi küsmüşüm?
O sıcak güneşimi
Bulutla mı örtmüşüm?

Yürümem lazım
Hangi sokak çağırırsa girmem lazım
Soluk bir sokak lambasının altında
Cancağızım
Ağlamam lazım

Dans etmem lazım
Şarhoş olup barlara yaslanmam lazım
Bir yabancıya her şeyimi anlatıp
Cancağızım
Bir duymam lazım

Üzen üzdü geçen geçti tamam
Olanları hep tekrarlayamam
Ben bu halleri böyle uzatmazdım
Yeter artık dağılsın şu duman