Nilüfer – Kara Gözünün Hasretinden

Al al bu gülleri
Parıldıyor aşkımın delilleri
Kara gözünün hasretinden
Çok yorgunum çok özledim seni

Al beni ben yıllarca bekledim bugünü
Sevgilim kalbimde acıların sürgünü
Ağarmadan sabahlarım ve de saçlarım
Tut elimden düşmeden gözyaşlarım

Yalan değil bilsem de sensiz de yaşanır
İsterim seninle baştan başlamayı da
Günlerim yarınları bağışlamayı
Tut elimden geçmeden bu yaşlarım
Gel kavuşalım

Bir bağırsam kendimi bu sulara bu taşlara
Sen kurtar sen attın bu sönmez ateşlere
Kaç yerimden burkuldu verdiğin sözler bir bak
Hiç yok mu insafın gel de yarama tuzu bas
İçimde bir çocuk başıboş dolanıyor
Yine o evin yolunu bulamıyor